Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
gorsza sprawa — {{/stl 13}}{{stl 7}} gorzej, całkiem niedobrze; źle : {{/stl 7}}{{stl 10}}O, to gorsza sprawa, nie mogę tego naprawić. Gdy nie zda egzaminu, to już będzie gorsza sprawa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gorszy — gorsi «stopień wyższy od zły» Gorszy uczeń, pracownik, rzemieślnik. Sprzedawać gorsze towary. Włożyć najgorsze ubranie. Ktoś jest gorszy od innych. W następnym meczu nasi zawodnicy byli gorsi od swych przeciwników. (To) nie najgorszy pomysł. ◊… … Słownik języka polskiego
Theiß-Kultur — Die Theiß Kultur (auch Tisza Kultur), benannt nach dem Fluss Theiß (ungarisch Tisza) war im Spätneolithikum in Ostungarn aber auch in Teilen von Jugoslawien und Rumänien verbreitet. Die Kultur bestand parallel zur Herpály Kultur im Berettyó… … Deutsch Wikipedia
Tisza-Kultur — Die Theiß Kultur (auch Tisza Kultur), benannt nach dem Fluss Theiß (ungarisch Tisza) war im Spätneolithikum in Ostungarn aber auch in Teilen von Jugoslawien und Rumänien verbreitet. Die Kultur bestand parallel zur Herpály Kultur im Berettyó… … Deutsch Wikipedia
Magdalena Środa — Magdalena Środa, 2009 Magdalena Środa (b. January 7, 1957 in Warsaw) is a Polish philosopher, professor of ethics at the University of Warsaw, and a feminist author. She is also a columnist for the Gazeta Wyborcza . She was government s… … Wikipedia
analfabetyzm — Wtórny analfabetyzm «utrata jakichś umiejętności»: Co gorsza – pojawiają się poglądy świadczące o wtórnym analfabetyzmie polityków. Eksponowane są zarówno zużyte tezy socjaldemokracji (...), jak i kompromitujące postulaty antyrynkowe. Wprost… … Słownik frazeologiczny
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
gatunkowo — «pod względem gatunku rodzaju, odmiany, typu, jakości, wartości» Przędza gatunkowo gorsza … Słownik języka polskiego
pała — ż IV, CMs. pale; lm D. pał 1. «gruby, duży kij; pałka, laska» Walić, bić pałą. 2. pot. «jedynka jako ocena szkolna (gorsza niż dwójka)» 3. posp. «pogardliwie o głowie ludzkiej» ◊ Zalać pałę «upić się» 4. posp. «głupiec, dureń, tępak» … Słownik języka polskiego
sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… … Słownik języka polskiego
